ในที่สุด...ก็ถึงวันนี้จนได้
วันที่เราต้องยอมรับความเป็นจริง
ว่าสิ่งที่เราหวังไว้ มันไม่เป็นจริงอย่างที่เราหวังทุกอย่างหรอก
เหนื่อยมามาก จนถึงวันนี้
รู้สึกได้เลยว่า มันเหนื่อย มันล้า
การที่เราทำอะไรเพื่อใครสักคน
มันเป็นสิ่งที่ดีนะ
แต่บางที มันอาจจะมากเกินไปสำหรับคนที่เราให้เค้าก็เป็นได้
เค้าอาจจะอึดอัด แต่ไม่กล้าบอกเรา
ไม่รู้ดิ บอกตามตรงว่า ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย
รักมั้ย? รักอยู่มั้ง
เกลียดมั้ย? คงไม่อ่ะ
จะรักต่อไปมั้ย? ไม่รู้
เกิดคำถามขึ้นมากมาย เป็นคำถามที่หาคำตอบแน่นอนไม่ได้
ห่างกัน ทิ้งระยะกันไว้สักพัก
เผื่ออะไรๆ อาจจะดีขึ้น (หวังว่านะ)
อยากตะโกนดังๆ ว่า
"กรูเหนื่อยมากแล้ว หมดใจที่จะทำอะไรให้แล้ว"
ไม่เสียใจ ไม่เศร้า
มิตรภาพดีๆ ยังคงอยู่ตลอดไป
